Πρόκειται πάθηση του τενοντίου πετάλου που χαρακτηρίζεται απο εναπόθεση αλάτων ασβεστίου με τη μορφή κρυστάλλων υδροξυαπατίτη στο σώμα του τένοντα σε περιοχές όπου υπάρχει εκφύλισή τους.
Η αιτιολογία είναι άγνωστη, εμπλέκονται γενετικοί παράγοντες, ορμονικές διαταραχές
Χαρακτηρίζεται από 3 φάσεις. Τη φάση σχηματισμού, τη φάση ηρεμίας και την φάση απορρόφησης.
Απεικονιστικές μέθοδοι στην ασβεστοποιό τενοντίτιδα
Φάση σχηματισμού: ως συνέπεια αγνώστων εκλυτικών παραγόντων , ένα τμήμα του τένοντα υφίσταται ινοχόνδρινη μεταπλασία και η ασβεστοποίηση λαμβάνει χώρα στον ιστό που έχει υποστεί αυτήν την μεταπλασία. Η εναπόθεση μεγαλώνει και μοιάζει με κιμωλία.
Φάση ηρεμίας: Aφού δημιουργήθηκε, η εναπόθεση περνά μια περίοδο ηρεμίας. Μπορεί να είναι ή να μην είναι επώδυνη. Αν είναι αρκετά μεγάλη η εναπόθεση, μπορεί να προκαλεί μηχανικά προβλήματα.
Φάση απορρόφησης: Μετά από μια χρονική περίοδο που ποικίλει, μπορεί να συμβεί μια φλεγμονώδης αντίδραση. Αγγειακή ανάπτυξη παρατηρείται στην περιφέρεια της εναπόθεσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης μακροφάγα και πολυπύρηνα γιγαντοκύτταρα απορροφούν την εναπόθεση. Η εναπόθεση μοιάζει με οδοντόπαστα και περιστασιακά μετακινείται προς τον υπακρωμιακό θύλακο γεγονός που μπορεί να προκαλεί πολύ επώδυνα συμπτώματα.
Φάση μετά την ασβεστοποίηση: Aφού απορροφηθεί η εναπόθεση , ινοβλάστες ανσυνθέτουν την κολλαγονική υφή του τένοντα.
Η βασική φάση σχηματισμού της ασβέστωσης σπανίως είναι ασυμπτωματική. Τα συμπτώματα της οξείας φάσης συνήθως σχετίζονται με τη φάση απορρόφησης . Ο πόνος μπορεί να επιδεινώνεται από δευτερογενή πρόσκρουση λόγω αύξησης του όγκου του τένοντα.
Τα συμπτώματα μπορεί να γίνουν χρόνια .
Αρθροσκοπική εικόνα της επασβέστωσης
H συντηρητική αντιμετώπιση της νόσου συνήθως είναι επιτυχής στο 90% των ασθενών. Οι βασικές θεραπευτικές κατευθύνσεις είναι:
- Mη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
- Υπακρωμιακή έγχυση στεροειδών
- Φυσιοθεραπεία
- Χρήση κρουστικών υπερήχων
- Αναρρόφηση της ασβέστωσης με λεπτή βελόνη.
Σε ποσοστό περίπου 10% των ασθενών που δεν επιτυγχάνουν τα παραπάνω μέτρα αντιμετώπισης, είναι απαραίτητη η αρθροσκοπική αντιμετώπιση με ακρωμιοπλαστική και επιδιόρθωση του στροφικού πετάλου αρθροσκοπικά μετά την αφαίρεση των εναποθέσεων ασβεστίου. Το κλειδί της επιτυχούς αντιμετώπισης είναι η κατανόηση της φυσικής ιστορίας της νόσου που οδηγεί στην ιδανική θεραπευτική προσέγγιση.
Αρθροσκοπική αφαίρεση επασβεστώσεων και συρραφή τενοντίου πετάλου
