Η στενωτική τενοντοελυτρίτιδα παρουσιάζεται συνήθως στον αντίχειρα, στο μέσο και στο παράμεσο δάκτυλο και είναι συχνότερη σε ασθενείς 40-60 ετών με διαβήτη, ρευματοειδή αρθρίτιδα, ρίκνωση, τενοντίτιδα de Quervain, επικονδυλίτιδα ή μετά από χειρονακτικές εργασίες. Οι ασθενείς παρουσιάζουν αδυναμία κίνησης στο πάσχον δάκτυλο,πόνο και δυσκολία στην κάμψη. Το εκτινασσόμενο δάκτυλο είναι μία επώδυνη συνδρομή που προσβάλλει τα έλυτρα των καμπτήρων τενόντων των δακτύλων και του αντίχειρα και αποτελεί απο τα πιο συχνά σύνδρομα του χεριού.
Όταν είναι σε αρχικό στάδιο η συντηρητική αγωγή με ακινητοποίηση, φαρμακευτική αγωγή με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, επιθέματα πάγου και έγχυση κορτιζόνης, συνήθως είναι αποτελεσματική.
Σε προχωρημένες περιπτώσεις όπου υπάρχει μόνιμη δυσκαμψία η χειρουργική επέμβαση είναι αναπόφευκτη.
Η χειρουργική επέμβαση στο εκτινασσόμενο δάκτυλο είναι σχετικά απλή και πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία. Συνίσταται στην πραγματοποίηση τομής 1-2cm στην παλάμη προκειμένου να αναγνωριστεί και να διαταμεί πλήρως ο δακτυλιοειδής σύνδεσμος Α1. Ο ασθενής εξέρχεται άμεσα απο το νοσοκομείο. Η αποκατάσταση διαρκεί λίγες μέρες και η κινητοποίηση του χεριού γίνεται αμέσως μετά το χειρουργείο.
